TEKNOLOGI PENDIDIKAN: December 2012

ICT Dalam Pendidikan : Isu Dan Cabaran Guru Pendidikan Jasmani

Pengenalan

ICT (Information Communication Technology) adalah sistem yang membolehkan pengumpulan, pengurusan, manipulasi, perolehan, dan komunikasi maklumat dalam pelbagai bentuk. ICT dalam pendidikan bermaksud penggunaan teknologi maklumat dan komunikasi yang menyokong proses teras dalam pengurusan dan pentadbiran pendidikan, pengajaran dan pembelajaran (P&P) serta pendidikan sepanjang hayat. Penggunaan ICT dalam P&P membolehkan aktiviti P&P dijalankan tanpa kekangan tempat dan masa, meningkatkan penggunaan sumber pendidikan, berupaya meningkatkan kualiti pendidikan di samping mempercepat proses pendidikan berasaskan kadar kebolehan pelajar.

Teknologi maklumat dalam pendidikan seharusnya membawa kepada kepelbagaian cara pembelajaran, dan guru perlu mempunyai hubungan yang bercorak reflektif dengan perubahan-perubahan yang berlaku dalam masyarakat. Pembelajaran dan pengajaran bukanlah dua proses yang terpisah, tetapi adalah proses reflektif di mana kedua-duanya perlu disesuaikan dan berfungsi secara bersama bersama-sama dengan situasi luaran yang sedia ada. Pada zaman digital dan globalisasi ini, perkembangan teknologi maklumat dan komunikasi menuntut agar perubahan dibuat ke atas kaedah mengajar dan belajar. Perkembangan terkini menyaksikan Teknologi Maklumat dan Komunikasi (ICT) menjadi alat pemangkin utama untuk menyebar dan menyimpan maklumat dan seterusnya membantu pelajar membina pengetahuan baru (Lechner & Boli 2000). Dasar dan polisi pembangunan negara menunjukkan Malaysia amat menitikberatkan penggunaan ICT dalam pendidikan, oleh itu impak ICT dalam pendidikan amat ketara sekali. Kementerian Pendidikan Malaysia telah melancarkan Sekolah Bestari pada awal 1999 yang bertujuan untuk melakukan perubahan sistematik terhadap budaya sekolah dengan menggunakan teknologi sebagai alat pemudah cara dalam pengajaran dan pembelajaran (Rohani 1999; Ab. Rahim 2000). Pelaksanaan Sekolah Bestari merupakan satu anjakan paradigma yang amat besar dalam sistem pendidikan negara (Mohammed Sani 2002). Implikasi daripada pelaksanaan dasar baru ini, sekolah perlu membuat perancangan dan persediaan yang rapi untuk reformasi proses pengajaran dan pembelajaran yang lebih berpusatkan guru ke arah kaedah pengajaran yang lebih berpusatkan pelajar. Pola perkembangan ini mengutarakan penggunaan pendekatan konstruktivisme yang lebih menekankan kepada pembelajaran berpusatkan pelajar (Papert 1996; Forcier 1999; Newby et al. 2000; Jonassen 2000; Moursund 2003). Ciri utama dalam kaedah ini ialah pelajar membina pengetahuan dan kemahiran masingmasing secara aktif manakala guru pula lebih berperanan sebagai pemudah cara.

Isi-isi

Para pendidik pasti tidak akan terlepas dari menghadapi pelbagai cabaran dalam mengaplikasikan penggunaan ICT dalam proses pembelajaran. Subjek pendidikan jasmani merupakan subjek yang perlu diberi perhatian dalam proses pembelajaran. Cabaran utama para guru ialah dalam memastikan para pelajarnya sentiasa mengikuti perkembangan terkini dunia teknologi maklumat yang sentiasa maju kehadapan.

Ketandusan inovasi dan pembaharuan yang berterusan dalam mana-mana subjek di sekolah menyebabkan pelajar merasakan sesuatu subjek itu stereotaip, tidak mencabar, statik dan membosankan (PPK, 2004). Oleh itu guru pelatih harus memilih kaedah pengajaran dan pembelajarn yang boleh menarik minat serta mencabar kebolehan pelajar, merangsang pembelajaran dan menyeronokkan, berjaya melepaskan horizon intelektual, sosial, moral, kerohanian dan mewujudkan perspektif positif seperti merasa penting untuk dipelajarai serta berguna untuk masa hadapan. Justeru, satu anjakan paradigma harus dilakukan untuk menjadikan guru-guru pelatih minat dalam teknologi komunikasi dan informasi dengan penggunaan multimedia dalam pengajaran dan pembelajaran.

Penggunaan ICT dalam subjek pendidikan jasmani menghadapi cabarannya yang tersendiri. Perkara utama yang perlu dititikberatkan ialah guru hendaklah memastikan proses pengajaran dan pembelajaran melalui penggunaan ICT sentiasa berjalan dengan baik dan lancar. Dalam konteks ini, guru hendaklah mempunyai kemahiran yang cukup dalam mengendalikan peralatan-peralatan ICT . cabaran yang dihadapi ialah kemahiran tenaga pengajar untuk menggunakan peralatan ICT. Hal ini kerana, terdapat sebilangan guru yang masih tidak cekap menggunakan computer dan peralatan ICT seperti pemancar LCD, power point, video dan sebagainya.

Guru yang masih tidak cekap menggunakan perlatan ICT akan mengambil masa yang lama untuk menyediakan peralatan sebelum memulakan proses P&P. Hal ini demikian, masa di dalam bilik darjah akan terbuang begitu sahaja. Suka untuk menyatakan proses perancangan pengajaran harian guru perlulah sistematik barulah ia tidak membazir masa pada proses pengajaran. Selain itu, guru perlu memastikan para pelajar benar-benar menguasai subjek pendidikan jasmani melalui penggunaan ICT tanpa ada sebilangan pelajar yang ketinggalan.

Oleh itu, bimbingan guru diperlukan dalam membantu penguasaan pelajar menggunakan ICT. Hal ini kerana, terdapat sebahagian pelajar yang tidak mempunyai kemahiran ICT terutamanya pelajar dari luar bandar ekoran daripada kurangnya pendedahan mengenai teknologi pada masa kini. Oleh hal demikian, guru perlulah memberi pendedahan yang khusus mengenai penggunaan ICT. Golongan pelajar hendaklah diberikan perhatian yang lebih supaya proses pengajaran dan pembelajaran dapat berjalan dengan lancar.

Ibu bapa selalu menyalahkan pihak sekolah jika anak mereka bermasalah. Sedangkan mereka tahu, tanggungjawab mereka itu lebih besar di sisi Allah s.w.t untuk membentuk anak-anak mereka. Mereka tahu bahawa doa anak-anak mereka akan membantu mereka apabila berada di alam lain. Oleh itu, tidakkah mereka berasa rugi apabila menyerahkan 100% kepada pihak sekolah untuk membentuk anak mereka?

Guru Pendidikan Jasmani perlu menerima cabaran. Sebilangan sekolah dicemari oleh guru-guru yang bukannya dari bidang Pendidikan Jasmani. Antara perkara yang merosakkan subjek ini di sekolah adalah:

1.Guru diajar oleh murid: "cikgu, hari ni kita main bola"

2.Guru berpakaian kemeja dan baju kurung mengajar Pendidikan Jasmani di padang.

3.Guru perempuan berpayung sambil memberi arahan kepada murid-murid.

4.Murid-murid mengambil alatan sukan di dalam stor sukan mengikut kehendak masing- masing.

5.Guru duduk menyemak buku latihan sambil murid-murid bebas bersukan.

6.Guru memberi bola sebijik dan bersembang dengan tukang kebun atau guru-guru lain.

7.Sukatan pengajaran tahunan tidak diikuti dan ada sekolah yang tidak ada.

8.Anggapan Pendidikan Jasmani hanya subjek main semata-mata.

Pendidikan Jasmani adalah subjek yang amat penting, Sewaktu proses pengajaran dan pembelajaran Pendidikan Jasmani, kita dapat melihat murid-murid kita senyum, bergelak ketawa, menjerit-jerit, tolong-menolong, berpeluh-peluh, dan lain-lain. Tanggapan bersukan akan meletihkan tubuh badan adalah salah sama sekali, guru yang berkualiti tahu cara untuk mengatasi masalah ini. Sememangnya cabaran guru Pendidikan Jasmani begitu tinggi untuk seiring dengan wawasan 2020. Kanak-kanak zaman ini berlainan sosio-budaya mereka dengan kanak-kanak 10-20 tahun yang lepas. Ibu bapa juga begitu, jarang ibu bapa yang membenarkan anaknya diapa-apakan oleh guru. Lebih memanjakan anak mereka berbanding ibu bapa dahulu yang lebih tegas.

Cabaran seterusnya ialah kurangnya prsarana dan jumlah perkakasan yang begitu terhad disesebuah sekolah terutamanya sekolah pendalaman. Hal ini boleh membataskan proses pengajran guru dikelas. Hal ini juga boleh mengakibatkan proses pengajaran tidak sistematik dan berkesan kerana kekurangan bahan bantu mengajar yang perlu ada di setiap sekolah. Para pelajar juga mudah cenderung dalam salahguna kemudahan ICT jika tidak dikawal dengan baik oleh guru. Hal ini akan menyukarkan proses penyampaian ilmu. Pelajar lebih cenderung menyalahgunakan kemudahan internet dengan melayari laman-laman yang tidak sepatutnya. Oleh itu, guru perlu lebih peka ketika proses pengajaran dan pembelajaran di dalam makmal ataupom kelas dengan mengambil langkah berjaga-jaga.

Keputusan untuk menggunakan teknologi komunikasi dan informasi pula mungkin dipengaruhi oleh pelbagai faktor seperti pengetahuan dan kemahiran serta kemudahan di sekolah. Namun beberapa kajian menunjukkan bahawa kepercayaan guru berkaitan penggunaan teknologi komunikasi dan informasi dalam kerja-kerja mereka merupakan faktor penentu dalam kemampuan guru mengintergrasikannya dalam pengajaran (Pajeras, 2002).

Perkembangan dan kemajuan dalam bidang sains, teknologi, kejuruteraan dan ICT telah banyak membantu merancakkan lagi persaingan dan kejayaan dalam bidang sukan di peringkat dunia. Dewasa ini terdapat banyak peralatan moden direkacipta untuk membantu atlet melakar kejayaan yang lebih hebat dan membanggakan. Dalam dunia sukan renang misalnya, penambahbaikan kualiti dan reka bentuk pakaian renang telah member kelebihan kepada atlet untuk memecahkan rekod demi rekod dalam pelbagai kejohanan di peringkat dunia.

Pernahkah kita terfikir dan membayangkan gaya dan bentuk seluar sukan bolasepak boleh berubah begitu ketara dengan apa yang ada dan digunakan oleh pasukan bolasepak kini. Bentuk seluar dan jersey yang agak besar dan longgar kini begitu berbeza dengan apa yang dipakai oleh pemain bolasepak di era 1970-an dan 1980-an yang lebih ketat dan sempit. Begitu juga dengan pakaian atlet olahraga dan pelumba basikal begitu ketat dan licin permukaannya. Ini disebabkan pakaian seperti itu dapat mengurangkan rintangan udara dan sekaligus membantu atlet mencipta masa yang lebih baik dan lebih cemerlang (Cheah Swee Ming, 1995).

Fenomena yang sama boleh dilihat dalam sukan renang. Kemajuan yang begitu pesat dalam semua aspek yang berkaitan dengan sukan renang bukanlah perkembangan semula jadi. Kemajuan teknologi pakaian renang dan pengetahuan sains sukan seperti mencukur rambut dan bulu badan untuk mengurangkan rintangan air di antara kemajuan dan perkembangan teknologi sukan yang diaplikasikan dalamsukan renang. Kain jenis lycra dan spandex yang digunakan untuk pakaian renang sekarang adalah amat licin dan dapat mengurangkan geseran air (Cheah Swee Ming, 1995). Ini membolehkan perenang mencatatkan masa yang lebih pantas. Begitu juga dengan pakaian renang yang dibuat dari neoprene yang telah banyak membantu sukan air kerana ia dapat memberi perlindungan dari kesejukan sekiranya basah. Di samping itu, pakaian renang lelaki dan wanita kini semakin kecil untuk mengurangkan rintangan air. Teknologi dalam sukan renang juga boleh diperhatikan pada setiap renang digaris oleh satu talian cakera-cakera kecil yang boleh berputar untuk memastikan permukaan air dalam lorong sentiasa tenang. Putaran-putaran cakera berkenaan dapat menghapuskan sebarang ombak kecil yang boleh menjadi rintangan kepada perenang (Cheah Swee Ming, 1995).

Sehubungan dengan perkara di atas,antara langkah bagi mengatasi isu tersebut ialah dengan mengintegrasikan teknologi dalam pengajaran dan pembelajaran pendidikan jasmani dan kesihatan (PJK).Pelbagai alatan teknologi telah dicipta untuk kemudahan manusia kini.Malah terdapat juga alatan teknologi yang boleh digunakan dalam sukan.Oleh yang demikian ada diantara alatan tersebut boleh diaplikasikan penggunaannya dalam pembelajaran subjek (PJK).

Antara alatannya ialah Monitor Kadar Denyutan Jantung iaitu sejenis alat yang memantau intensiti denyutan jantung dgn menggunakan pengukuran automatik & peranti transmisi.Alat ini terdapat dalam pelbagai bentuk iaitu ear-clip devices,watch-like devices.Ia juga mempunyai ciri tambahan yang boleh diintegrasikan iaitu menggalakkan kerjasama kumpulan, ataupun sebagai kerja rumah kepada pelajar.

Selain itu guru boleh menyediakan ubatan secara individu kepada ibu bapa untuk membantu anak mereka mencapai tahap kesihatan yang baik.Di samping itu keputusan denyutan jantung individu yang lepas digunakan untuk motivasi harian pelajar.melalui data yang terdapat di monitor, pelajar dapat menganalisis data dan merangka perkembangan dlm aktiviti fizikal.

Seterusnya adalah penggunaan video.video kamera boleh digunakan untuk membangunkan kemahiran fizikal. Sebagai contoh guru boleh merekod permainan tenis dan kemudian menyuruh pelajar membuat analisis untuk peningkatan pemainan.Selain itu ia juga digunakan untuk membuat pratonton tentang persembahan model atau demonstrasi konsep.Di samping itu juga ia boleh digunakan untuk menunjukkan contoh semasa mengajar isu yang berkait dengan kesihatan seperti merokok, penagihan dadah, kurang nutrisi dan lain-lain lagi.

Teknologi lain yang boleh diintegrasikan dalam PJK ialah perisian. Antaranya ialah Perisian Pendidikan Jasmani.Walaupun ia kurang terdapat di pasaran berbanding perisian lain namun guru masih boleh memperolehinya.ia mempunyai pelbagai kegunaan seperti memberi panduan kpd pelajar melalui aktiviti kesihatan,mengaplikasikan spreadsheet untuk membuat kiraan & mengrafkan matlamat mengikut individu dan kumpulan.Di samping itu pelajar boleh belajar undang-undang dalam permainan.

Seterusnya perisian yang terdapat ialah Perisian Kesihatan. Di dalamnya terkandung program simulasi-menggunakan pengetahuan pelajar untuk menyelesaikan misteri kesihatan. Ia juga mengandungi pembelajaran tentang anatomi dan fisiologi manusia. Dalam pada itu pelajar juga dapat mengesan kesan-kesan sampingan penggunaan ubatan terhadap tubuh manusia.

Selain daripada itu, Teknologi Mudah Alih juga boleh diintegrasikan dalam PJK. Caranya adalah dengan menggunakan laptop untuk memaparkan keputusan terkini sukan iaitu pelajar boleh merekod data utk acara sukan terkini dan juga keputusan rasmi.Pelajar juga boleh membuat jadual pelawanan dengan lebih mudah dan teratur.

Dalam pada itu pelajar boleh manggunakan Sumber Internet untuk mencari topik kesihatan yang berkaitan. Juga boleh mengakses video untuk memahami dengan lebih jelas tentang aktiviti fizikal yang dipelajari di padang.Pelajar boleh menggunakan laman web atau emel.Antara laman web yang berguna untuk PJK ialah seperti American School Health Association (ASHA) (http://www.ashaweb.org/),Center for Disease Control (CDC)(http://cdc.org/) dan Center for Science in the Public Interest (http://www.CSPinet.org/)

Selain itu, salah satu fokus utama yang telah dikenalpasti dalam cabaran untuk melahirkan guru PJK ini ialah penglahiran lebih ramai atlet muda yang berkualiti di peringkat sekolah melalui proses pengajaran dan pembelajaran Sains Sukan dan Pendidikan Jasmani yang bersepadu dan terkini. Saranan ini merupakan suatu tanggungjawab dan cabaran besar yang perlu digalas oleh guru kerana merupakan salah satu sumber pendidikan guru Sains Sukan dan Pendidikan Jasmani negara.

Bagi mencapai saranan melahirkan guru Sains Sukan dan Pendidikan Jasmani yang berkualiti, Seseorang guru perlu melaksanakan dua strategi utama iaitu: (1) memperkemaskinikan struktur program akademiknya, dan (2) menggalakkan pengambilan pelajar yang aktif bukan sahaja cemerlang akademik malah memiliki prestasi dan kebolehan sukan yang tinggi. Strategi pertama iaitu memperkemaskinikan struktur program akademik dilaksanakan melalui perancangan dan penubuhan program baru (Program Sains Sukan Dengan Pendidikan), mengkaji dan memperkemaskinikan sub pembelajaran.

Selain itu, isu pengajaran Pendidikan Jasmani juga sering dikaitkan dengan kekurangan guru opsyen PJK. Akibatnya, guru besar atau pengetua terpaksa meminta guru bukan opsyen untuk mengisi kekosongan ini. Dalam hal ini, Nik Safiah Karim (1980) berpendapat banyak guru yang bukan sahaja tidak dapat mengajar PJK dengan baik, tetapi penguasaan dalam kemahiran PJK mereka juga amat lemah. Jika ini berlaku, maka akan mewujudkan masalah dalam melahirkan pelajar yang benar-benar berketerampilan dan cemerlang dari segi rohani dan jasmani.

Dari segi teori, pendekatan konstruktivisme tidak memberi tumpuan kepada bagaimana hendak melaksanakan sesuatu pengajaran. Sorotan literatur yang berkaitan mendapati bahawa metodologi pengajaran konstruktivisme tidakdinyatakan dengan jelas dan terperinci, lantas sukar untuk dipraktikkan dan tidak dijalankan secara meluas oleh guru-guru. Walaupun beberapa kajian kaedah pengajaran mengikut pendekatan konstruktivisme secara eksperimen menunjukkan kaedah ini berkesan terutama apabila teknologi digunakan, kebanyakan sekolah telah kembali mengamalkan kaedah lama yang berpusatkan guru (Simonson & Thompson 1997). Fenomena ini berlaku kerana teknologi kurang dan tidak digunakan dalam pembelajaran (Papert 1993). Selain itu, pendekatan ini mengambil masa yang panjang sebelum pelajar boleh membinbing pengetahuan. Ia juga sukar dilaksanakan di bilik darjah terutama jika bilangan pelajar terlalu ramai. Walau bagaimanapun kaedah ini masih mempunyai banyak faedah. Oleh itu pelbagai cadangan tentang cara pelajar belajar telah dikemukakan berasaskan prinsip-prinsip konstruktivisme ini. Antaranya ialah guru harus mengaitkan pengalaman lepas pelajar dalam semua proses pembelajaran, guru patut menekankan pemikiran pada aras yang tinggi atau pemikiran untuk penyelesaian masalah, pelajar dibenarkan menggunakan peluang untuk menonjolkan kreativiti mereka dan kelas dianggap sebagai tempat untuk menggalakkan pelajar bekerja secara berkumpulan dalam menyelesaikan masalah.

Dalam era globalisasi, institusi sekolah dan universiti dituntut mengeluarkan pelajar yang berfikir, berkemahiran dan menguasai ilmu pengetahuan. Pelbagai pendekatan mengajar perlu digunakan untuk subjek Komputer dan Teknologi Maklumat. Memandangkan bahawa di Malaysia unsur-unsur pembaharuan dalam kaedah mengajar belum meluas dan kaedah tradisional yang berunsurkan prinsip tingkah laku untuk mengajar lebih lazim digunakan berbanding kaedah lain maka satu percubaan atau kuasi eksperimen telah dibuat untuk menggunakan kaedah konstruktivisme di bilik darjah. Kaedah ini dianggap lebih berkesan kerana ia dapat mempromosikan pembelajaran aktif di samping meningkatkan tahap pengetahuan dan kemahiran pelajar di bidang komputer (Sauder et al. 2000).

Hasil daripada kuasi eksperimen yang dijalankan berdasarkan prinsip dan pendekatan konstruktivisme jelas menunjukkan terdapat perbezaan dalam tahap pencapaian pelajar berbanding dengan pendekatan secara tradisional. Ini selari dengan pernyataan oleh Simonson dan Thomson (1997) bahawa pembelajaran berkesan apabila teknologi digunakan, namun hakikatnya kebanyakan sekolah akan kembali kepada kaedah pengajaran tradisional yang lebih berpusatkan guru daripada pelajar. Sehubungan dengan itu kajian kuasi eksperimen ini dapat menangkis pandangan yang mengatakan bahawa pendekatan konstruktivisme adalah sukar dan mengambil masa yang panjang untuk dilaksanakan.

PENUTUP

Pembaharuan dalam pedagogi perlu dibuat dalam era globalisasi ini. Antaranya ialah guru perlu sentiasa berusaha untuk memajukan diri, sentiasa membuat refleksi dalam proses pengajaran dan pembelajaran, menggalakkan pelajar untuk lebih berdikari, dan menerapkan semangat kerjasama dan kolaboratif dalam kelas.Guru juga perlu pandai mengintegrasikan teknologi yang ada dalam sesi pembelajaran.Disamping itu guru perlu mempertingkatkan kemahiran mereka dalam mengendalikan alatan teknologi serta menjana sesuatu yang menarik dengan bentuan teknologi tersebut.hal ini secara tidak langsung boleh menarik minat serta tumpuan pelajar semasa belajar.dalam pada itu juga guru bersama-sama dengan pelajar mestilah memupuk pembelajaran sepanjanghayat untuk memastikan pembinaan pemikiran kritis dan kemahiran teknologi sentiasa disepadukan.

RUJUKAN

Siti Fatimah Mohd Yassin, Nor Sakinah Mohamad, Aidah Abdul Karim & Rosseni Din.

2001. Enhancing student learning in computer education: From the perspective of

the Faculty of Education. Proceedings of Technology And Vocational Technical

Education: Globalisation and Future Trends, Fakulti Pendidikan, UKM.

Robiah Sidin, Nor Sakinah Mohamad. 2007. ICT Dalm Pendidikan: Prospek dan Cabaran Dalam Pembaharuan Pedagogi. Jurnal Pendidikan 32 (2007) 139-152

Juslimah Jani. 2006. Peranan Guru Dalam Memacukan Pembangunan sukan di Malaysia: Kertas kerja yang telah dibentangkan di Konvensyen Sukan Antarabangsa Teluk Danga Mac, 2006 di Johor Bahru, Johor, Fakulti Sains Sukan, Universiti Pendidikan Sultan Idris, Perak.

Pusat Perkembangan Kurikulum. (2001). Huraian sukatan pelajaran kurikulum bersepadu

sekolah menengah: Pendidikan Jasmani. Kuala Lumpur: Kementerian Pendidikan

Malaysia.

http://leekecix.blogspot.com/2010/10/cabaran-guru-pendidikan-jasmani.html

Md Amin Md Taff. Pendidikan Sains Sukan di UPSI: Isu dan Cabaran. Kertas Kerja ini telah dibentangkan di Seminar Sukan Antarabangsa Teluk Danga 2007, Johor Bahru, Johor, Fakulti Sains Sukan, Universiti Pendidikan Sultan Idris.

Mohad Anizu bin Haji Mohd Nor. Penggunaan Alat Berteknologi Kejuruteraan & Teknologi Maklumat dalam Pengajaran & Pembelajaran Pendidikan Jasmani dan Sukan. Fakulti Pendidikan, Universiti Teknologi Malaysia, Skudai, JOHOR.

Mohd Isha Awang.2008. Isu dan Cabaran Bahasa Melayu dalam Pendidikan. Berita Harian.